Notka dla czytelników.

Notka dla czytelników:

Przepraszam,że przez dłuższy czas nie wstawiałam nowych rozdziałów,ale nauczyciele powariowali,a potem komputer u naprawy J Postaram się wam to wynagrodzić jak najszybciej.

                               Z uszanowaniem~

                                         ~FankaFredaiGeorga

"Frenny-Dalsze losy..."

Rozdział 14-Ślizgoni i Gryfoni.

-Szybciej,szybciej!-Oliver jak zwykle na treningu dawał im popalić-Musimy w tym roku wygrać!

-Tak,ale nie kosztem zdrowia!-Skyler jak zawsze odgryzała mu się.Oliver nie przepadał za tym,ale Sky dobrze grała w Quidditcha więc się nie skarżył.Nagle usłyszeli jakiś znajomy,ale jakby trochę obcy głos:

-I co Wood?Myślisz,że wygrasz?!-to był Marcus Flint.Flint był kapitanem drużyny Ślizgonów i on i Wood się nienawidzili

-Czego chcesz Flint?!-krzyknął na niego Oliver.Wylądował i zszedł z miotły co zrobiła pozostała część jego drużyny.Teraz drużyna Gryfonów i Ślizgonów stała przed sobą i piorunowała się wzrokiem:

-To chyba oczywiste Wood.-powiedział Marcus z głupim uśmieszkiem na twarzy-Chyba,że ty jesteś na tyle upośledzony,że nie rozumiesz.Chcę trenować.-dodał i jego drużyna wy buchnęła śmiechem

-Teraz ja tu trenuję Flint!-ryknął Wood.Odwrócił się by odejść,a wtedy dostł jakimś zaklęciem w środek pleców.Josi,która zawsze siedzi na trybunach podczas treningów od razu zareagowała.Wyciągła różdżkę z płaszcza,wstała z trybun i puściła się biegiem przez boisko.Fred i George chcieli pobić Flinta,ale Jennifer i Samantha im nie pozwoliły,a w tym czasie Alicja,Angelina i Katie pomagały wstać Oliverowi,który już dochodził do siebie.Dziewczyna Wooda bez namysłu wycelowała w Flinta i wrzasnęła:

-Silencio!-po tym zaklęciu Flint przestał mówić.Jednak Josi dopiero się rozgrzewała.Gdy inny członek drużyny Slytherinu próbował ją powstrzymać powiedziała:

-Tarantalegra!-kolejny Ślizgon został trafiony zaklęciem i zaczął niekontrolowanie i dziko tańczyć.Już żaden członek ich drużyny nie odważył się jej przeszkodzić gdy biegła do Olivera,który jeszcze był trochę nieprzytomny,ale już usiadł na trawie:

-Wszystko w porządku?-spytała go

-Tak już lepiej.Dziękuję,że się o mnie troszczysz.-odpowiedział jej Oliver,a ona pomogła mu wstać

-A czemu miałabym tego nie robić?-roześmiała się.Potem cała druzyna odprowadziła Olivera do skrzydła szpitalnego bo go bolały strasznie plecy i brzuch.Bliźniacy musieli oczywiście podczas obiadu skomentować tą sytuację:

-A widziałyście jak Josi ich załatwiła!Tego się nie spodziewałem.-oznajmił po pewnym czasie George

-Tak ja też się nie spodziewałam.-powiedziała Jenny-Widać każdy Ślizgom musi być taki parszywy i wredny

-Jenny przecież każdy wie,że Gryfoni i Ślizgoni nienawidzą się od wieków!-powiedział Fred

-Racja.Choć może nie każdy z nich jest taki.-powiedziała Skyler zerkając na stół Slytherinu,a szczególnie na Draco-Może tylko,któryś z nich udaję.Ja bym tak zrobiła żeby nie być prześladowaną-oznajmiła i spuściła oczy w talerz

-Skyler wiesz,że cię lubię,ale to co powiedziałaś nie miało sensu.-rzekł stanowczo Fred

-Racja.Oni wszyscy tacy są.-skończył za niego George patrząc z odrazą na grupkę Ślizgonów wychodzących z Wielkiej Sali-No Fred!Musimy iść.Do zobaczenia dziewczyny

-Masz rację.Do zobaczenia!-potwierdził Fred.Obaj bracia wstali,zarzucili torby na ramiona,pocałowali Jenny i Sam na pożegnanie w policzki i wyszli.Dziewczyny też po kilku minutach skończyły jeść i także wyszły z Wielkiej Sali.

"Frenny-Dalsze losy..."

Rozdział 13-Następnego dnia.

-Fred!Fred!-to Jennifer budziła Freda przy śniadaniu

-Co?!-chłopak przebudził się niczym poparzony

-Znów zasnąłeś!-oświadczyła dziewczyna-Tuż po tym jak Sam obudziła George’a.-dodała rzeczowym tonem

-Taaak.-powiedziała jej siostra markotnie patrząc na brata bliźniaka Freda

-Oj przepraszam skarbie,ale ja i George wczoraj poszliśmy późno spać.-powiedział Fred do Jenny i pieszczotliwie ją przytulił do siebie

-Już nie jestem zła.-powiedziała odwzajemniając mu tym samym.Zabrali się do jedzenia i przez połowę uczty prawie się nie odzywali do siebie.Rozmowę zaczął Lee:

-Co mamy teraz George?

-Zaklęciaaaa.-powiedział George nie mogąc powstrzymać przy tym potężnego ziewnięcia

-Kolejna nudna lekcja.-rzekł sennie Fred-Zawsze uczymy się tego co już umiemy!

-Tak to dość nudna lekcja.-zgodziła się Jennifer-Musicie przyznać jednak,że można się pośmiać gdy profesor Flitwick spada z stosu książek

-Tak to zawsze coś.-powiedział George bardziej dziarsko

-Dzisiaj jest trening prawda?-spytała Sam

-A!Rzeczywiście!-powiedział wesoło brat bliźniak George’a.Fred nagle się uśmiechnął bo uwielbiał grać w Quidditcha

-Czuję,że Oliver da nam w kość.-dopowiedział Jenny,ale także się uśmiechała-Trening z nim na pewno nas rozbudzi!

-A ja nie mogę doczekać zbliżającego się meczu.-powiedział również wesoło Lee.Był komentatorem meczów Quidditcha w Hogwarcie i zawsze jawnie stał po stronie Gryffindoru  co starała się powstrzymać Profesor McGonagall

-Tak.Zapowiada się ciekawie ten mecz ze Ślizgonami.-zgodził się z nim George

-Pokażemy gdzie takie żmije jak oni zimują!-powiedział także już wesoła Samantha

-Cześć wszystkim!-odezwał się dziarski i pełen energii oraz optymizmu głos.Był to głos Olivera Wooda-kapitana drużyny Gryfonów w Quidditchu-Jak się macie przed treningiem?!

-Oliverze dopiero zaczął się dzień,a ty już ich męczysz.-powiedziała Josi.Josi była dziewczyną Olivera.Gdyby nie interwencja Harry’ego Wood nigdy nie odważył by się jej zaprosić ją na randkę choć był w niej szaleńczo zakochany od pierwszej klasy.Josi była też jedyną osobą,która była dla Olivera ważniejsza niż Quidditch i umiała powstrzymać jego,bardzo często szaleńczy zapał:

-Hej Kochanie!-Oliver był widocznie uradowany jej widokiem podobnie jak ona jego-Nie męczę lecz tylko pytam.-rzekła stanowczo

-Tak,tak jasne.-powiedziała dziewczyna uśmiechając się do niego.Wood odpowiedział jej tym samym:

-Musimy już iść na lekcję!Do zobaczenia pod wieczór.-rzekł Fred,pożegnał się z Jenny i wszyscy poszli w swoją stronę.Tym razem trening miał jeszcze jeden plus:nie był o świcie tylko wieczorem.

"Frenny-Dalsze losy"

Rozdział 12-Potrójna randka.

-Fred!George!-bliźniacy usłyszeli wrzaski jego przyjaciela Lee-Gdzie jest moja szata?

-A twoja szata!-odpowiedział Fred

-Suszy się.-dokończył za niego George

-Suszy się?!Gdzie niby?!-spytał rozeźlony Lee

-Wywiesiliśmy ją przez okno.-powiedział spokojnie George.Gdy Lee wyjrzał przez okno zobaczył rozbawioną MacKenzie.Nagle zauważył co ją tak rozbawiło:W ręce trzymała jego szatę:

-Zgubiłeś coś Lee?-spytała,a jej koleżanki zaśmiały się.Lee nie wiedział co odpowiedzieć bo było mu wstyd.Nagle zdał sobie sprawę,że stoi w oknie w piżamie!Szybko ściągnął kołdrę z lóżka i okrył się nią.To rozbawiło Mac i jej koleżanki do łez:

-Tak to moje.-burknął zawstydzony

-Już dobrze Lee.-zachichotała w odpowiedzi Mac wciąż trzymając jego szatę.Nagle położyła ją na ziemi i powiedziała wyciągając różdżkę-Vingardium Leviosa.-szata uniosła się i wylądowała w ręce Lee

-Dzięki.-odrzekł chłopak i szybko wrócił w głąb pokoju i ubrał szatę gdy usłyszał:

-Lee,zaczekaj!-to była MacKenzie

-Tak?-spytał

-Do zobaczenia na dzisiejszej randce.-powiedziała i mrugnęła do niego na co Lee odpowiedział uśmiechem.Dziewczyna odeszła z koleżankami na błonia:

-No dobra Lee!-rzekł już ubrany Fred.Śmiał się trochę z tej sytuacji-Idziemy na lekcję,a wieczorem uszykujemy się na randkę

-Właśnie!-zgodził się jego brat bliźniak też już ubrany.On także się śmiał:

-O!Bardzo śmieszne wiecie!-prawie krzyknął Lee kończąc ubieranie się.Potem zeszli na ucztę,a po niej poszli na pierwszą lekcję-Zaklęcia.Przez cały dzień przyjaciele rozprawiali co będą robić na randce i nie tylko oni:

-Jak myślisz?Długo będziemy w Hogsmeade?-spytała Sam swoją siostrę Jenny

-Nie mam pojęcia,a co?-spytała zdziwiona

-Bo wiesz wszystko fajnie tylko…no nie chcę żeby ktoś nas złapał.-odpowiedziała Sam

-A od kiedy ty się przejmujesz przepisami szkolnymi?!-spytała Jenny bardzo zdziwiona i unosząc brwi-Pamiętasz co było w naszej starej szkole?Jak wróciłyśmy prosto na lekcje nie uszykowane?!Nikt się nie zorientował!

-Tak,ale to było kiedyś i nie mieliśmy tak wrednego woźnego!Nie było też takiego ostrego rygoru jak tu!-odparła jej siostra

-Oj weź!Ważne chyba jest to ze idziesz w końcu z George’em na randkę prawda?- powiedziała Jenny uśmiechając się.Wiedziała,że trafiła w dziesiątkę i Sam przestanie się tym martwić i skupi się na tym,że idzie w końcu na randkę z George’em:

-Masz rację Jenny.Wezmę się garść.No bo…w końcu tak bardzo chcę z nim iść na randkę!On jest taki słodki i uroczy,nie mówiąc o tym,że super przystojny…-Sam rozgadała się na dobre.Pod wieczór bliźniacy i Lee uszykowali się na randkę,a Mac i siostry Jensen spotkały się w pokoju Mac.Musiały się gdzieś spotkać bo Mac była starsza o dwa lata:

-Wiecie co?-zagadała nagle MacKenzie

-Co Mac?-spytała Jenny

-Ja już od pierwszej klasy czekałam żeby Lee zaprosił mnie na randkę.-zarumieniła się-Boję się jednak,że on mnie traktuje tylko jak przyjaciółkę.

-On?Ciebie?On cię uwielbia!-prawie krzyknęła Sam

-Właśnie!-zgodziła się jej siostra

-No nie wiem…często mnie unika.-ciągnęła Mac

-Unika cię bo boi się,że jak będzie z tobą gadał to powie głupstwo…-odparła Sam

-Wiemy bo sam mówił to Fredowi i George’owi przy nas.-dokończyła Jenny

-Na-naprawdę?-ich przyjaciółkę wyraźnie zamurowało

-Tak.-powiedział uradowana Jenny.Do końca przygotowań milczały.Nagle usłyszały pukanie i znajomy głos:

-Dziewczyny!Gotowe?-to był George.Nagle drzwi pokoju Mac się otworzyły:

-Fred!George!Lee!Nie wolno wam wchodzić,to damski pokój!-powiedziała MacKenzie

-No i?Ja i Fred nie raz wpadaliśmy do Jenny i Sam.-odpowiedział rozradowany George

-No już dobrze.-powiedziała zgryźliwie Mac.Gdy zobaczyła Lee od razu się uśmiechnęła:

-Cześć Lee.-powiedziała.Wstała i podeszła do niego po czym pocałowała go w policzek

-Hej Mac.-powiedział Lee przybierając szkarłatna barwę

-To jak drogie panie?Idziemy?-spytał Fred nonszalancko i wyciągnął dłoń co uczynili też George i Lee.Każda rozradowana dziewczyna wzięła za rękę chłopaka z którym była na tej randce i poszli do tajnego tunelu:

-Dissendium.-rzekł Fred gdy doszli do posągu jednookiej czarownicy i dotknął różdżką jej garbu.Przejście się otwarło.Chłopcy gestem ręki zaprosili dziewczyny,a potem sami wskoczyli do tunelu.Gdy doszli do jego końca Lee wyjrzał przez klapę w Miodowym Królestwie:

-Czysto.Nikogo nie ma.-oznajmił i otwarł klapę do końca.Wyszedł a za nim Fred i George,którzy pomogli dziewczyną wyjść.Cała szóstka czmychnęła ukradkiem za plecami sprzedawczyni i weszła niepostrzeżenie do centrum Miodowego Królestwa.Od razu po wejściu podzielili się na następujące pary:Fred i Jenny,George i Sam oraz Lee i Mac:

-Wiesz co Sam?-zagadnął wesoło George

-Co Georgie?-spytała dziewczyna

-Bardzo się cieszę,że wreszcie poszliśmy na randkę.-powiedział chłopak rumieniąc się i tym przybierając barwę swoich płomienistych włosów

-Ja także.-odpowiedziała Sam z taka samą barwą.Tymczasem Fred i Jenny też rozmawiali:

-O patrz!Skarbie to twój ulubiony!Orzechowy blok.Masz ochotę?-powiedział Fred

-Twój także ulubiony.-mrugnęła do niego Jenny-Chcę,ale obiecaj,że się nim podzielimy.-dodała

-Oczywiście kochanie.-odparł i jedną ręką przytulił ją do siebie a drugą chwycił blok

-Wiesz co skarbie?-zagadała jego dziewczyna-Nie umiem się przyzwyczaić,ze ze sobą jesteśmy,a ty?

-Ja?Ja też nie umiem,ale nauczymy się z czasem.-przytulił ją mocniej i pocałował w usta

-Chyba masz rację Freddie.-powiedziała i odwzajemniła pocałunek.Lee’iemu szło gorzej przez nieśmiałość,która w niego wstępowała w pobliżu MacKenzie:

-No to…-powiedziała Mac

-No to…-powtórzył Lee

-Lee nie bądź taki nieśmiały!-rzekła nagle-Nigdy taki nie jest tylko teraz

-Przepraszam,ale troszkę się stresuję.-odrzekł chłopak-No wiesz to nasza pierwsza randka

-Masz rację Lee.Zbyt na ciebie naskoczyłam.odpowiedziała i wbiła wzrok w ziemię spuszczając głowę ze smutną miną

-Nie!Nie!Ja nie miałem tego na myśli!-szybko poprawił się-Wcale nie jestem zły i na mnie nie naskoczyłaś!

-Naprawdę?-spytała MacKenzie patrząc mu w oczy.Jej piękne oczy szkliły się pełne nadziei i od łez:

-Tak.-rzekł Lee i otarł rękawem jej łzy.Dziewczyna uśmiechnęła się-Nie płacz.-ciągnął-Nie ma po co

-Chyba masz rację.-powiedziała uśmiechając się jeszcze szerzej.Nagle,ku jego zaskoczeniu rzuciła mu się w ramiona.Chłopak przytulił ją-nigdy nie byli ze sobą tak blisko jak w tamtej chwili.Lee poczuł dziwne uczucie w żołądku,a jego ciało ogarnęła fala ciepła:

-Już dobrze Mac.-powiedział przytulając ją do siebie jeszcze bliżej.Dziewczyna znów na niego spojrzała,ale go nie puściła.Szczerze mówiąc Lee mógłby tak się do niej przytulać już na zawsze:

-Chodźmy dalej słodziaku.-rzekła i wciąż nie  wychodząc ze swych objęć szli dalej szukać czegoś słodkiego.Po mniej więcej godzinie wszystkie pary się spotkały przy kasie:

-To teraz gdzie?-spytał George

-To zależy od was chłopcy.-odpowiedziała Samantha

-To może skoczymy na kufel piwka kremowego?-spytał ochoczo George

-Dobry pomysł!-zgodziła się Mac i reszta poszła w jej ślady.Gdy zapłacili wyszli z Miodowego Królestwa i weszli do gospody Pod Trzema Miotłami gdzie jak zwykle za ladą uwijała się Madame Rosmerta:

-Sześć piw kremowych proszę.-powiedział George do Madame Rosmerty.Ta uśmiechnęła się i gdzieś zniknęła,a on i reszta ekipy usiedli się przy wolnym stoliku.Nagle podeszła do nich Madame Rosmerta z trzema kuflami piwa kremowego:

-Proszę kochaneczki!-powiedziała dźwięcznym głosem

-Dziękujemy.-odrzekła miło Jenny i zaczęli pić i rozmawiać:

-Może potem pójdziemy do Wrzeszczącej Chaty co?Zawsze chciałam ją obejrzeć.-mówiła Sam

-Jasne!Czemu nie.Ale do środka nie wejdziemy.-rzekł Fred z goryczą

-Czemu?-spytała również z goryczą w głosie Jenny

-Fred i George próbowali do niej wejść,ale nie udało im się.-odrzekł Lee-Okna i drzwi są pozabijane dechami

-No i?!Damy sobie z tym radę!Prawda Sam?-odpowiedziała Jenny i ona i jej siostra spojrzały na siebie wymownie na co reszta zareagowała zdziwieniem.Gdy wypili jeszcze dwie porcje kremowego piwa wyszli i skierowali się do Wrzeszczącej Chaty.Tam stanęli i czekali:

-I co teraz?-spytał Lee.Sam i Jenny spojrzały na siebie i obie wyjęły różdżki i skierowały je w stronę zabitych drzwi chaty:

-Disparatre!-krzyknęły i w jednej sekundzie deski znikły,a przed nimi stały zwykłe i lekko przegniłe drzwi:

-Co to za dziwne zaklęcie?-spytał zdziwiony i uradowany Fred

-Nasza rodzina ma w zwyczaju wymyślane zaklęć…-zaczęła Sam,a potem Jenny i na odwrót odpowiadały

-W notesie,który jest prowadzony od kilkuset pokoleń…

-No i tam było to zaklęcie…

-Nie wiadomo,który z naszych przodków je zapisał,ale jest nawet przydatne…

-To jest coś jak Reducio lecz ma większą siłę i jest skuteczniejsze i usuwa przedmiot o którym pomyślisz,a nie w który wycelujesz

-Nieźle!-powiedzieli bliźniacy i Lee z zachwytem.Weszli do chaty:Były tam deski,stare zużyte meble.Wyglądało to źle,ale weszli do dalej do środka.Poszli na górę gdzie stało łóżko,które także było zniszczone.Usiedli na nim i chłopcy straszyli dziewczyny opowieściami o tym domu i rozmawiali.Gdy obejrzeli chatę postanowili wrócić do Hogwartu i tak zrobili.Tam o mało nie zostali przyłapani przez Filcha,który właśnie sprzątał bałagan,który zrobił Irytek.Gdy weszli do wieży Gryffindoru pożegnali się i poszli spać.

"Frenny-Dalsze losy"

Rozdział 11-Nieoczekiwana odpowiedź.

Po jednym dniu bez odpowiedzi Draco stracił nadzieję,że ją otrzyma.Tym czasem nie otrzymywał jej bo Skyler nie wiedziała co odpisać.”Czego on tak naprawdę chcę?”myślała gorączkowo:

-Hej Skyler!-przerwały jej głosy Sam i Jenny,które właśnie weszły do dormitorium

-Nad czym tak myślisz?-spytała Sam

-Co?-spytała zbita z tropu i zbudzona z transu Sky-Już nad niczym.-odparła

-Tak,tak.-powiedziała Jenny szczerząc do niej zęby

-Nie przyszłyście przypadkiem tu spać?-spytała lekko zdenerwowana Skyler

-Ależ oczywiście!-odparła Jenny rzeczowym tonem udając Percy’ego

-A jakże!-zgodziła się jej siostra także udając.Wszystkie trzy zaczęły się śmiać. Samantha  i Jenny przebrały się w piżamy i poszły spać.Jednak ich kuzynka nie mogła iść spać,wciąż myślała czy odpisać coś Draconowi.W końcu zdecydowała: ”Tak,odpiszę.”pomyślała w duchu.Otworzyła po cichu kufer i wyjęła z niego kawałek pergaminu i pióro oraz kałamarz.Zaczęła pisać”Draco!Nie wiem co tym razem kombinujesz,ale ostatnim razem chyba się przekonałeś,że lepiej ze mną nie zadzierać.Mam małe wątpliwości co do szczerości twojego listu.Nie chcesz:Nie odpisuj.

Skyler.”

Zwinęła liścik w mały rulonik i przyczepiła do nóżki sowy Draco.Otworzyła okno tak by nie obudzić kuzynek i wypuściła sówkę,która pomknęła w noc.Draco usłyszał pukanie do okna.Zgodnie z jego nadzieją:Skyler odpisała.”…wątpliwości co do szczerości…listu…”myślał.Czy napisał go nie szczerze?!A może po prostu spontanicznie?Odpisał jednak prawie natychmiast”Mój list był w pełni szczery.Nie wiem co cię może przekonać o jego szczerości.

Draco.”

Wiedział,że to krótki lista,a nawet bardzo krótki,ale na razie nie wiedział co innego mógłby niby napisać:

-Odpisz.-szepnął sam do siebie-Po prostu odpisz.

Nie chciał czekać.Przebrał się piżamę i poszedł spać.Miliardy myśli migały mu w głowie:Czemu jej odpisał?Czemu to kontynuował?.Wreszcie o trzeciej udało mi się zasnąć.

Jednak nawet sen nie przyniósł mu spokoju:Teraz widział Skyler nawet w śnie!Uznał,że to chore i starał się to zagłuszyć,ale mu nie wyszło.Przez resztę snu wciąż ja widział,a rano nie mógł o tych cudownych i pięknych snach zapomnieć.

"Frenny-Dalsze losy."

Rozdział 10-Pomysł George’a.

Skyler obudziło stukanie do okna.Przewróciła się na drugi bok i otworzyła oczy.To była wyjątkowo zadbana i piękna sowa.Skyler otworzyła okno i pozwoliła jej wlecieć.Gdy przeczytała liścik od Draco zdziwiła się.A gdzie był haczyk? Oczywiście ona też myślała o nim.Wsadziła sowę do klatki jej sowy,a liścik włożyła pod poduszkę.Co odpisać?Myślała gorączkowo.Następny dzień wydawałby się normalny i piękny.Wydawałby gdyby nie…:

-No wiesz!!-rozległ się po uczcie głos Samanthy-Takie coś mi się jeszcze nie przydarzyło!!

-To nie moja wina,że chcę się wyluzować!!-krzyknął na nią George.Nigdy się nie kłócili więc ta sytuacja wydawała się dziwna,poważna,ale zarazem ciekawa.Skyler spytała się Jenny o co im poszło:

-No więc…-zaczęła-George zaprosił przedwczoraj Sam na randkę,ale przed chwilą stwierdził,że ją odwołuję,bo idzie z Lee’m i Fredem do Miodowego Królestwa.Sam się wściekła bo tak na nią czekała.

-Założę się,że zaraz się pogodzą.-odparła Skyler.Zauważyła Draco,który także na nią spoglądał.Skyler nie myliła się:Już po pierwszej lekcji George i Sam się pogodzili:

-Przepraszam,że tak wybuchłam-powiedziała czule Sam i spojrzała na George’a siedzącego obok-Po prostu bardzo na nią czekałam.

-Nic nie szkodzi.-powiedział chłopak siadając obok niej i przytulając ją do siebie-Ja też czekałem.Wiesz co?!Nie pójdę z nimi.Wolę iść z tobą na randkę.

-Nie,nie Georgie!Ja rozumiem,że musisz też pobyć z kolegami.-odpowiedziała szybko dziewczyna

-Wiesz co Sam?!Mam pomysł.-odparł chłopak

-Jaki?-spytała

-Zróbmy potrójną randkę!-prawie krzyknął uradowany-Ty i ja,Fred i Jenny no i Lee i MacKenzie!

-Świetny pomysł!-powiedziała również uradowana Sam i rzuciła się w jego ramiona-Ale jest problem.Lee boi się spytać MacKenzie o randkę-dodała

-Ja i Fred to załatwimy.-powiedział George i puścił do niej oko.Po południu bliźniacy rozmawiali z Leem.Jego reakcja nie była taka jak się spodziewali:

-Że ja mam ją zaprosić na randkę!!-krzyknął ich przyjaciel-Pomyśli,że zwariowałem!

-Oj weź Lee!Dobrze wiemy,że lecisz na MacKenzie od pierwszej klasy!-powiedział George

-Dokładnie!-potwierdził Fred-Jak ty nie pójdziesz to my to zrobimy.-dodał patrząc złowieszczo na George’a

-NIE!NIE!-Lee próbował ich powstrzymać,ale wtedy cała trójka zauważyła MacKenzie idąca z koleżankami po błoniach.Zanim Jordan ich powstrzymał bliźniacy już biegli w jej stronę widocznie uradowani:

-Hej Mac!Jak się masz?-zagadał przyjaźnie George

-Hej chłopaki!Świetnie a co?-odpowiedziała miło dziewczyna

-Lee chcę iść z tobą na randkę…-wypalił od razu Fred

-Ściślej mówiąc na potrójną randkę.-dodał jego brat bliźniak.MacKenzie spojrzała na Lee,który odwrócił wzrok i w duchu modlił się żeby oni tego nie zrobili:

-Oczywiście!Przekaźcie mu,że chętnie się z nim umówię i że następnym razem niech przyjdzie sam.-dodał po chwili i razem z koleżankami odeszły chichocząc. Gdy bliźniacy wrócili do przyjaciela on powiedział:

-Zabiję was!Co powiedziała?!

-Że z chęcią się z tobą umówi i że następnym razem masz sam przyjść.-odpowiedział Fred,a Lee otworzył usta ze zdziwienia

-Jesteście najlepszymi przyjaciółmi na świecie!!-ryknął uradowany Lee.Nagle George dodał:

-Ja do niej pójdę!

-Po co?-spytali się go równocześnie Lee i Fred

-Bo nie powiedzieliśmy jej kiedy jest randka!!

Główni bohaterowie

Główni bohaterowie

Dodałam kilku nowych głównych bohaterów,wiec zanim wstawię kolejny rozdział pokażę wam aktualny spis głównych bohaterów:

   Fred(Freddie)Weasley

  Dom:Gryffindor

  Status krwi:Czysta

  Rodzice:Artur i Molly Weasley

  Rodzeństwo:5 braci i 1 siostra

  Ur. 01.04.1978

George(Georgie)Weasley

Dom:Gryffindor

Status krwi:Czysta

Rodzice:Artur i Molly Weasley

Rodzeństwo:5 braci i 1 siostra

Ur. 01.04.1978

Jennifer(Jenny)Jensen

Dom:Gryffindor

Status krwi:Czysta

Rodzice:Mark i Suzi Jensen

Rodzeństwo:1 siostra

Ur. 01.04.1980

Samantha(Sam)Jensen

Dom:Gryffindor

Status krwi:Czysta

Rodzice:Mark i Suzi Jensen

Rodzeństwo:1 siostra

Ur. 01.04.1980(wiem dziwne)

Skyler(Sky)Jensen

Dom:Gryffindor

Status krwi:Czysta

Rodzice:Albert i Judi Jensen

Rodzeństwo:brak ale ma 2 kuzynki

Ur. 07.04.1980

Dracon(Draco)Malfoy

Dom:Slytherin

Status krwi:Czysta

Rodzice:Lucjusz i Narcyza Malfoy

Rodzeństwo:brak

Ur. O5.06.1980

Lee Jordan

Dom:Gryffindor

Status krwi:Nie jest dokładnie określony

Rodzice(przyjmijmy,że tak jest):Laura i Alex Jordan

Rodzeństwo:Brak

Dokładnie nie wiadomo przyjmijmy więc:Ur.13.04.1978.

MacKenzie(Mac)Grace

Dom:Gryffindor

Status krwi:Czysta

Rodzice:Elizabeth i Jake Grace

Rodzeństwo:Brak
Ur.13.04.1978

"Frenny-Dalsze losy"

Rozdział 9-Problem Draco.

Draco nie mógł zasnąć od dwóch godzin.Coś go dręczyło i nękało lecz nie wiedział co.Ta myśl przebiegała mu od zeszłego roku szkolnego,a dokładnie od kiedy wpadł w pociągu na pewną dziewczynę:

-Draco!-czyjś głos zagłuszył i przerwał jego myśli-Draco!Wszystko w porządku?-To była Pansy.Pansy była chyba jedyną osobą,która miała coś więcej do Draco niż przyjaźń.On jednak nie zwracał na to uwagi:

-Tak w porządku.-odpowiedział wyrwany z transu chłopak

-Nad czym myślałeś?-spytała słodko Pansy

-Nieważne.-odparł Draco-Gdzie są Crabbe i Goyle?-dodał

-Jeszcze kończą ucztę.-odpowiedziała-Tylko jedzą i jedzą!A mózgu mają zero…-dodała.Coś tam jeszcze mówiła ale Draco znów powrócił do przerwanych myśli.W tych była dziewczyna.Dziewczyna o blond włosach,błękitnych oczach z imieniem do nich pasującym.Ta z pięknym uśmiechem.Starał się zapomnieć o niej ale nie mógł.Nie mógł zapomnieć o Skyler,jedynej Gryfonce z którą był na „Ty” i którą nie denerwowała go jak inni czarodzieje i czarodziejki.Dlaczego?Nie wiedział.Znów przerwała mu Pansy:

-O!Są Crabbe i Goyle!

-Crabbe!Goyle!Gdzie się włóczyliście!-wrzasnął na nich Draco

-Eee…-powiedział Crabbe

-Na uczcie.-skończył za niego Goyle.Siedzieli w Pokoju Wspólnym do późna ale Draco wciąż nie chciało się spać:

-Idziesz Draco?-spytała Pansy czule na niego spoglądając

-Nie,nie chcę spać.-odpowiedział prawie nie zwracając na nią uwagi i wciąż myśląc o Skyler.Przez cały wieczór tylko o niej myślał i udawał że się dobrze bawi.

Postanowił,że skrobnie do niej króciutki liścik.Tak zrobił:

-Skyler!Myślałem o naszej kłótni i…no pomyślałem,że może się pogodzimy? Wiem,wiem,że to do mnie nie pasuję,ale tak się pytam.Odpisz jak najszybciej. Draco.-Przyczepił list do swojej sowy i wypuścił ją przez otwarte okno.Teraz sam się sobie dziwił co zrobił.Pozostało mu czekać na jej odpowiedź choć za bardzo nie liczył,że ona zdecyduję się odpowiedzieć.Gdy położył się spać nadal myślał o jej pięknym uśmiechu i o tym co zrobił.

~Rozdział z dedykacją dla Mrs.Malfoy :D

"Frenny-Dalsze losy"

Rozdział 8-„No dobrze,ale bez czułości.”

Fred i Jenny wrócili do Pokoju Wspólnego rozpromienieni i przytuleni:

-Hejka wszystkim!-powiedziała dziewczyna

-Ja i Jenny mamy dla was wiadomość.-powiedział uroczystym głosem Fred.Wtedy wszedł Ron:

-Jaką?-spytał ziewając

-Eee to może jutro wam powiemy bo pewnie chcecie iść spać.-powiedział jego brat

-Nie no!Powiedźcie teraz bo jutro nie będzie czasu.-odpowiedział Ron.Wszyscy zamilkli:Dobrze wiedzieli,że jeśli Fred nie chcę powiedzieć tego czegoś Ronowi  to znaczy,że ta wiadomość go rozłości:

-No co?!Mówcie przecież nie gryzę!-powiedział trochę zniecierpliwiony Ron

-Dobrze…powiemy ci tylko usiądź.-powiedziała powoli Jenny.Zdziwiony chłopak usiadł i czekał:

-No więc!!Ja i Fred chodzimy ze sobą!-powiedziała uradowana Jenny i wszyscy też uradowani rzucili się na nich by im pogratulować.Bo chwili radości spojrzeli na Rona.Wyglądał jakby ktoś odpalił pod jego nosem łajnobombę:

-Ron?Bracie?-spytał ostrożnie Fred-Wszystko w porządku?

-POGRZAŁO CIĘ!!TO MOJA KOLEŻANKA,A TY SIĘ Z NIĄ SPOTYKASZ!-wrzasnął Ron-ONA MA DWANAŚCIE LAT,TY CZTERNAŚCIE!WSZYSTKO W PORZĄDKU WIESZ!

-Ron,zrozum,że oni po prostu się bardzo lubią.-powiedziała Hermiona powoli i pomagając mu usiąść bo wstał-Daj im szansę.-dodała

-Właśnie Ron!Powinieneś się cieszyć!Sam mówisz,że to twoja koleżanka!-dodała Sam

-Ale Fred to mój brat!!-odparł trochę spokojniejszy Ron-Trochę głupio nie?!

-Proszę cię Ron!-odpowiedziała Jenny

-Eh!-wzdychnął chłopak.Widać było,że stara się to przyswoić do mózgu i przemyśleć.Po chwili namysłów i spoglądania to na Freda to na Jenny powiedział:

-No dobrze,ale bez czułości…-wszyscy się ucieszyli i zagłuszyli jego ostatnie słowa-w moim pobliżu.Jasne?!

"Frenny-Dalsze losy"

Rozdział 7-Wyznanie Freda.

Minęły dwa tygodnie od kiedy Jenny przyjechała do Hogwartu.Zauważyła,że Fred w tym roku czymś się stresował.Wszędzie chodził szybko jak opętany,ciągle coś wypuszczał z rąk i przy rozmowach z nią jąkał się co do niego nie pasowało. Właściwie nie było tak od początku roku tylko od jakiś pięciu dni:

-Fred,możesz podać mi lody?-spytała nie pewnie Jenny podczas uczty.Stało się to czego się bała-Fred wypuścił półmisek z rąk.Zaczął to sprzątać:

-Pomogę ci.-powiedziała i mu pomogła

-Dziękuje Jenny.-odpowiedział Fred.

Po Uczcie dziewczyna poprosiła go na rozmowę w cztery oczy:

-Freddie musimy pogadać chwilę.-powiedziała i chwyciła go za rękę po czym zaprowadziła w kąt z dala od innych

-O czym chciałaś rozmawiać?-spytał chłopak lekko zdenerwowany,bał się,że zrobił coś źle

-Co się z tobą dzieje słodziaku?-spytala łagodnie-Ostatnio dziwnie się zachowujesz

-No bo ja…ja no chciałem…-zaczął mruczeć pod nosem-No chciałem się z tobą umówić!!-krzyknął

-Dlatego się tak stresowałeś?-spytała lekko zdziwiona Jenny-To słodkie wiesz?-dodała.Na te słowa to Fred się zdziwił:

-Naprawdę?-po chwili dodał-Miło,że tak myślisz.No wiesz stresowałem się bo bałem się że się nie zgodzisz.

-Ja?!Przecież już kiedyś się umówiliśmy.-powiedziała Jenny i się łagodnie do niego uśmiechnęła

-No właśnie dlatego się bałem!-odparł chłopak-Chyba dałem plamę ostatnio więc…

-Nie dałeś i z chęcią znów się z tobą umówię.-powiedziała roześmiana.Pocałowała go w policzek i poszła na lekcję zostawiając go oszołomionego i zdziwionego.Cały dzień Fred chodził uśmiechnięty i bardziej energiczny niż zwykle jeśli to możliwe.

Wreszcie nadszedł termin randki.Fred zastał Jenny siedzącą w oknie w Pokoju Wspólnym:

-O!Hej Fred.-powiedziała gdy go zauważyła

-Hej Jennifer.-odpowiedział chłopak i przysiadł się do niej-Czego się uczysz?-spytał

-Powtarzam składniki eliksirów.-odpowiedziała i mina jej posmutniała.Nagle Fred chwycił książkę i rzucił ją w kąt mówiąc:

-Potem ci z tym pomogę.A teraz idź się przygotować na randkę-dziewczyna znów się uśmiechała i gdy już wstała usłyszała:

-A i ubierz się ciepło!-odwróciła się z zdziwioną miną i Fred do niej mrugnął.

W czasie gdy Fred przygotowywał wszystko do randki Sam i Sky radziły Jenny co ubrać i tak dalej:

-Nie tego nie!-powiedziała Sky

-Sky,ja myślę,że to jest ok.!-odparła Sam

-Dziewczyny!!-krzyknęła Jenny żeby je uspokoić-Może ubiorę to?-i pokazała im czarne spodnie i ładną zieloną bluzkę.Był taki plus w szkole,że jeśli nie mieli lekcji mogli się ubierać w normalne rzeczy a nie w szaty:

-To jest odpowiednie.-powiedziały równocześnie Sky i Sam

-Wiesz zazdroszczę ci Jenny.-powiedziała Samanta-Ty i Fred wciąż gdzieś wychodzicie a George był ze mną tylko na dwóch randkach!

-Nie przejmuj się siostrzyczko,przecież go znasz.-pocieszała siostra.Potem Jenny się ubrała i zeszła do Pokoju Wspólnego gdzie czekał Fred.Ubrali płaszcze i wyszli na dwór.Gdy byli blisko jeziora Fred zasłonił jej oczy:

-Mam dla ciebie niespodziankę piękna.-powiedział i gdzieś ją zaprowadził-I ta dam!

Odsłonił jej oczy.Zobaczyła koc rozłożony na trawie i jej ulubione smakołyki z Miodowego Królestwa:

-O Fred!To jest cudowne-powiedziała i oboje usiedli na kocu.Rozmawiali i jak zwykle Fred starał się popisać przed Jenny.Rozśmieszał ją i starał się żeby się dobrze bawiła.Po półtorej godziny Fred powiedział:

-Wiesz jest jeden sekret,którego ci nie powiedziałem

-Jaki?Oczywiście jeśli chcesz powiedzieć.-spytała podekscytowana dziewczyna

-Ja mam okropnego Patronusa.-powiedział-To jest…

-Projekcja naszych dobrych myśli,która odstrasza Dementorów.-skończyła za niego—Wiem to Freddie od kiedy mnie,Sky i Sam zaatakowali Dementorzy.

-Oh.No wiesz mój jest dość…Emm…dziwny-wyjakał chłopak

-Oj na pewno przesadzasz!Pokaż proszę.-odparła

-No dobrze.Dla ciebie wszystko.-odpowiedział i wyciągnął różdżkę.Powiedział pod nosem zaklęcie,machnął różdżką i z jej końca wyleciał obłok,który przybrał postać:

-Hiena.-powiedział Fred z goryczą-To mój patronus.Prawda,że dziwny?

-Ja tak nie myślę!-prawie krzyknęła Jenny.Uśmiechnęła się.-Nic w tym dziwnego. Znam to dziwne uczucie.

-Naprawdę?-spytał chłopak

-Tak!-krzyknęła uradowana i też wyciągła różdżkę-Patrz.

Powiedziała”Expecto Patronum” i z jej różdżki też wyleciał obłok.Obłok przybrał kształt Hieny:

--Wiesz co Jenny?-spytał Fred wyraźnie uradowany

-Tak Fred?-spytała

-Ja słyszałem,że gdy dwoje ludzi ma na przykład łanię i jelenia są sobie przeznaczeni.-odpowiedział powoli jakby się czegoś bał-Ale także ci co mają takie same są sobie przeznaczeni.

-Ja też to słyszałam.-odparła i w tym momencie ona i Fred spojrzeli sobie w oczy.Fred zdjął płaszcz i objął nim Jenny.Przyciągnął ją do siebie tak,że prawie się stykali nosami:

-To chyba znaczy,że jesteśmy sobie przeznaczeni.-powiedział nieśmiało.Wtedy zdecydował”Tak,tym razem to zrobię” i stało się to czego Jenny chciała od pierwszej klasy.Chłopak powoli się do niej zbliżył i pocałowali się.Nagle on dodał:

-Chciałem to powiedzieć od dawna.A właściwie od zeszłego roku-tu zatrzymał się na chwilę-Jesteś piękną,miłą,słodką,mądrą,uroczą i zabawną dziewczyną.Ogólnie jesteś cudowna.Wiem,że taki chłopak jak ja…-tutaj znów uciął ale dlatego,że tym razem to Jenny go pocałowała.Potem spojrzała mu w oczy.Nic nie mówiła ale zrozumiał,że ma się teraz nie odzywać.Przysunęła się do niego jeszcze bliżej, wsparła swoją głowę o jego ramię i się do niego przytuliła.Do końca randki siedzieli cicho ale dobrze się bawili.Oboje pomyśleli,że nigdy nie zapomną tych cudownych chwil.

"Frenny-Dalsze losy"

Rozdział 6-Lekcja Eliksirów.

Tego dnia pierwszą lekcją Gryfonów były Eliksiry.Sky nienawidziła Eliksirów bo Snape zawsze faworyzował Ślizgonów.Tym razem nie to było powodem jej zmartwień lecz Draco.Szeptał coś swoim gorylom i się uśmiechał co oznaczało tylko jedno:On coś knuł i prawdopodobnie chodziło mu o zemstę na Sky i jej kuzynkach za wczorajszą bójkę na korytarzu:

-Teraz sprawdzę działanie waszych eliksirów.-zabrzmiał oleisty głos Profesora Snape’a

-Panie Profesorze Jensen wzięła moje korzonki.-powiedział Draco i uśmiechnął się do niej wrednie wskazując jej torbę.Spojrzała w tamtą stronę i zauważyła Goyle’a wkładającego korzonki Draco do jej torby.Widać było,że Draco już się tak nie boi, że Gryfoni za jego wybryki coś mu zrobią:

-Panno Jensen czy to prawda?-spytał Snape uśmiechając się szyderczo po czym dodał-Pokaż całą zawartość swojej torby!

Skyler z niemiłego doświadczenia wiedziała,że lepiej mu się nie stawiać i się nie odzywać.Snape zobaczył to co chciał gdy wysypała wszystko z torby:Wyleciały z niej korzonki:

-No proszę,proszę!-powiedział wyraźnie uradowany-Są korzonki!

-Profesorze Snape ja widziałem jak Goyle wkładał je do torby!-krzyknął Seamus

-Gryffindor traci po pięć punktów za każdego z was.-powiedział Snape uśmiechając się-A ty Panno Jensen powinnaś panować nad zazdrością!-dodał i zaczął sprawdzać działanie ich eliksirów.Po lekcji udali się do Wielkiej Sali na drugie śniadanie.Gdy byli przy wejściu do niej Sky usłyszała oschły i wredny głos:

-I co Jensen?!Tym razem jakoś nikt się nie kwapił  do twojej obrony.-był to Malfoy jak zwykle z wrednym uśmieszkiem na twarzy-Oprócz Finnigana ale co to za obrona!Nie umie nawet użyć prostego zaklęcia.-dodał a Crabbe i Goyle zaśmiali się

-Malfoy jeszcze się nie nauczyłeś,że masz się zamknąć po wczorajszym dniu?!-wrzasnęła Jenny

-Właśnie Malfoy!-zgodziła się jej siostra-On i tak wie więcej niż ty!Poza tym ty nawet nie umiesz chodzić!-dodała i uśmiech Draco spełzł z jego twarzy,a Gryfoni zaczęli kulić się ze śmiechu.Draco nic nie odpowiedział tylko wskazał ręką na Crabbe’a i Goyle’a i poszli na ucztę.Gryfoni tez poszli.Gdy dziewczyny usiadły koło bliźniaków oni się spytali:

-Wyglądacie markotnie.-zaczął George

-Właśnie.Coś się stało?-zgodził się jego brat bliźniak

-Malfoy.-odpowiedziała krótko Skyler i spojrzała na stół Ślizgonów.Draco nakładał sobie porcję czegoś:

-Nie przejmuj się nim!-powiedział beztrosko Seamus-A i dzięki Sam za pomoc.dodał i zarumienił się

-Nie ma za co.-odpowiedziała i tez się zarumieniła.George spojrzał na Seamusa i Sam podejrzliwie-Nikt nie będzie obrażał moich znajomych.dodała i wszyscy zaczęli jeść.Po uczcie mieli mieć pierwszą lekcję Obrony przed Czarną Magią z nowym nauczycielem Profesorem Lockhartem.

"Frenny-Dalsze losy"

Rozdział 5-Uczta i bójka na korytarzu.

Gdy bliźniacy,Lee,Jenny i Sam dotarli do zamku usiedli przy stole Gryfonów.Jak zwykle Dumbledore wygłosił przemowę powitalną.Skyler zauważyła nagle,że Draco raz po raz spogląda na nią.Nie wiedziała o co mu chodzi:

-Gdzie tak patrzysz?-spytał nagle Ron

-Nigdzie.-odpowiedziała nie szczerze.Draco wreszcie odwrócił wzrok.Gdy wychodzili z Wielkiej Sali usłyszała czyjś oschły i pusty głos:

-Ej Jensen!!W tym roku nie jesteś kaleką co?!-jak zwykle był to Draco.Naśmiewał się z niej rzadko ale musiała przyznać,że gdzieś ją to bolało-Bo wiesz tym razem wolałbym tyle razy nie odszlamiać szaty!-dodał i Ślizgoni w pobliżu wybuchli śmiechem

-Jak już mówiłam jestem czystej krwi.-odpowiedziała spokojnie dziewczyna-Poza tym…-tu urwała bo ktoś jej przerwał

-Szukasz guza Malfoy?-to był Fred a u jego boku stała Jenny z wzrokiem wbitym w Draco.Patrzyła na niego jakby zauważyła coś obślizgłego-Jesteś taki pyskaty i mądry tutaj ale przy tatusiu to zawsze jesteś biedny!!-dodał wściekle i tym razem to Gryfoni zaczęli się śmiać.Draco jednak nie ustępował:

-A ty Weasley starasz się zgrywać bohatera,co?-odparł z jego dawnym wrednym uśmieszkiem-Ja przynajmniej nie jestem biedny przez całe,nędzne życie!-dodał tryumfalnie.Wtedy przyszedł Marcus Flint-wyjątkowo wredny Ślizgon z piątej klasy. Na szczęście Draco przyszedł bo bliźniacy i kuzynki Sky już wyciągali różdżki bo trzeba przyznać,że od kiedy kuzynki Skyler i Fred i George zaprzyjaźnili się Sky mogła zawsze liczyć na wsparcie i obronę ze strony bliźniaków:

-Radzę ci Malfoy uciekać do Pokoju Wspólnego!-krzyknęła Jenny celując w niego różdżką.Marcus Flint stanął przed nim i także wyciągnął różdżkę.Jego mina jednak zdradzała pewne zwątpienie i strach,że nie da sobie jednak rady z tyloma uzbrojonymi w różdżki Gryfonami:

-Spróbuj Jensen,a pożałujesz.-zagroził Jenny Flint i sam pożałował.W jednej sekundzie poszybował na ścianę za swoimi plecami.To Fred rzucił na niego jakieś zaklęcie.Marcus popełnił błąd obrażając ją w jego pobliżu:

-Nie wtrącaj się Flint!!-ryknął wściekle podchodząc do niego.Flint nie śmiał próbować wstać,a jego różdżka leżała trzy stopy od niego.Wtedy Fred podszedł jeszcze bliżej i wycelował różdżką w niego:

-Zapamiętaj Flint!!-krzyknął-Nie obrażaj jej w mojej obecności i w ogóle nigdy!!-dodał a potem powiedział do Jenny łagodnie-Gdyby znów ci groził.-tu wskazał na Flinta,a potem wskazując na Draco dodał ponownie-I gdyby on robił to samo przyjdź do mnie.-wycelował różdżkę ale tym razem w Draco,który był gotowy do ucieczki,a w razie konieczności do ataku i obrony jednak nim się obejrzał leżał na ziemi pod ścianą koło Flinta.Tym razem to nie Fred rzucił zaklęcie tylko Samanta. W jej oczach także tlił się gniew i chęć zemsty za obrażanie jej krewnych.Gdy Flint i Malfoy wstali i wyciągnęli różdżki usłyszeli czyjś donośny głos:

-Co tu się dzieje?!-był to Hagrid

-Idziemy.-powiedział Draco i Crabbe i Goyle poszli za nim:

-Fred cieszę się,że bronisz swoich przyjaciół ale nie wolno wam rzucać na siebie czarów!!-powiedział Hagrid-O co właściwie wam poszło?-spytał

-O nic.Musimy już iść.-odparł Fred i wszyscy schowali różdżki i poszli do Pokoju Wspólnego pożegnawszy się oczywiście z Hagridem.Pod portretem prowadzącym do ich Pokoju Wspólnego Skyler zaczepiła Freda i Sam:

-Dzięki…no wiecie za pomoc.-powiedziała

-Nie ma za co.-odpowiedział Fred beztrosko i wszedł przez dziurę za portretem

-Właśnie nie ma za co.-dodała Sam-W końcu powinniśmy cię bronić,jesteś naszą przyjaciółką.I ona i Sam przeszły przez dziurę w portrecie.Do późnej nocy Sky nie mogła zasnąć.Wiedziała,że jeśli teraz Draco ją zaczepia to łatwo nie odpuści.